هم دردی

وقتی‌ کسی‌ مشکلی‌ مثل من را داره، خیلی‌ سخته که باهاش هم دردی کنی‌، به خصوص اگه خودت این مشکل را تجربه نکرده باشی‌. احتمالا برای هر بیماری دیگه هم همین طور است. بعضی‌ اوقات جملاتی که به کار می‌بری ممکنه کاملا اثرت معکوس بذاره. آنقدر نگاه و طرز تفکرات آدم‌ها متفاوت که یک چیز اگر برای کسی‌ کار کنه ممکنه برای اون یکی‌ کار نکنه.  من می‌تونم با کسی‌ که مشکل مشابه من داره همدردی کنم اما نمیتونم چیزی بگم که آروم بشه.  به نظرم بهترین کار سنگ صبور شدن هست و اینکه نشون بدی که سرنوشت و سختی که طرف میکش برات مهمه به حرفاش گوش بدی و نشون بدی که دوست داری کمکمکش کنی‌.  نشون بدی که حرفاش هیچ وقت برات تکراری نیست و میتونه بارها بارها قصه غصه‌اش را برات از اول بگه.  برای من آرامش بخش‌ترین حرف حرف همسر عزیزم بود که گفت  به وجود آمدن انسان فقط و فقط به خدا ربط داره اگر بخواد از روح خودش در نطفه میدمه اگر نخواد نمیدمه. اگر بخواد مسیری را جلو راهمون میذاره که انشا‌الله صاحب فرزند میشیم. و بد ترینش این بود که بچه میخواهی‌ چه کار نمی‌ذاره یه ذره بخوابی